Linie Alaska Airlines oficjalnie wycofały pierwszego wyprodukowanego na świecie boeinga B737-900. Prawie 25-letnia maszyna wykonała ostatnie rejsy 7 kwietnia br., a dzień później historyczny B737 odleciał na lotnisko Marana Pinal Airpark (MZJ) w Arizonie gdzie zostanie niebawem zezłomowany.
Samolot przechodzi na emeryturę tuż przed 22. rocznicą we flocie z Alaska Airlines, kończąc prawie ćwierć wieku służby od pierwszego lotu jako samolot testowy Boeinga o rejestracji N737X.
Alaska Airlines wycofuje historycznego B737-900
Wycofanie B739 o rejestracji N302AS oznacza koniec pewnej ery zarówno dla Alaska Airlines, jak i programu B737 Boeinga. Ten konkretny samolot ma szczególne znaczenie, bo był prototypem wersji B737-900 Boeinga, pierwotnie opracowanego jako konkurent dla airbusów A321. Przed dostawą do Alaska Airlines, samolot służył jako maszyna testowa Boeinga, przeprowadzając kluczowe testy w locie, które zgromadziły 381 godzin w powietrzu niezbędnych do uzyskania certyfikatu typu od FAA. Po zakończeniu testów, samolot został dostarczony do Alaska Airlines 29 kwietnia 2003 r., jako ósmy 737-900 we flocie przewoźnika. Przez cały okres służby dla Alaski, B737 zgromadził 67 909 godzin lotu w 27 560 cyklach.
Po wycofaniu z eksploatacji we flocie Alaska Airlines pozostały już tylko cztery samoloty B737-900, z których wszystkie mają zostać wycofane z eksploatacji do grudnia 2025 r. Pożegnanie tych maszyn z eksploatacji jest zgodne z planami przewoźnika dot. floty, ponieważ minimalna data wycofania tych samolotów z eksploatacji została ustalona na kwiecień 2025 r.
Wspomniany B739 zachował kilka także charakterystycznych cech przez cały okres eksploatacji, które odróżniały go od reszty floty przewoźnika. W przeciwieństwie do większości swoich odpowiedników, które otrzymały ulepszenia w postaci np. wingletów, ten konkretny B737 zachował swoją oryginalną prostą konstrukcję skrzydeł. Zachował także nieaktualne już okna tzw. brwi nad kokpitem, co zostało wyeliminowane w nowszych samolotach ze względu na postęp w technologiach awioniki.
Ostatnie loty
Historyczny samolot odleciał z lotniska Seattle-Tacoma (SEA) pod numerem lotu AS9414 we wtorek 8 kwietnia około godziny 11:30 czasu lokalnego. Po starcie z pasa startowego 16L samolot wzniósł się na maksymalny pułap użytkowy 41 tys. stóp. Po dwóch godzinach B739 rozpoczął ostateczne zniżanie, lądując w Pinal Airpark (MZJ) o 13:53.
Dzień przed odlotem na emeryturę, B739 N302AS zakończył swoją służbę w Alaska Airlines wykonując cztery ostatnie loty i lądując w San Francisco (SFO), Austin (AUS), Burbank (BUR) i na koniec w Seattle-Tacoma (SEA).
Flota grupy Alaska Air
Flota grupy Alaska Airlines, wraz z Horizon Air oraz Virgin America, składa się z 326 samolotów: 14 boeingów B737-700, 61 B737-800, czterech B737-900, 79 B737-900ER, pięciu B737-8 MAX, 76 B737-9 MAX oraz 87 embraerów E175. Linie oczekują na dostawę 77 samolotów: 15 B737-8 MAX, czterech B737-9 MAX, 51 B737-10 MAX oraz siedmiu embraerów E175.
B737-900
Program B737-900 rozpoczął się w czerwcu 1997 r. jako próba konkurowania Boeinga z airbusem A321. Inżynierowie wydłużyli kadłub o 2,1 m w stosunku do 737-800, uzyskując całkowitą długość 42,1 m. Jednak konfiguracja wyjść awaryjnych samolotu ograniczała liczbę pasażerów do 189, identycznie jak w krótszej wersji -800. Ograniczenie to przyczyniło się do rozczarowujących wyników sprzedaży - zamówiono jedynie 52 egzemplarze w podstawowej wersji -900. Niezadowalająca reakcja rynku skłoniła Boeinga do opracowania bardziej udanego wariantu B737-900ER, który posiadał dodatkowe wyjścia awaryjne i mógł pomieścić do 215 pasażerów przy zwiększonym zasięgu.
Jako prototyp serii -900, Boeing intensywnie wykorzystywał samolot o rejestracji N302AS (wówczas latający jako N737X) podczas fazy rozwoju. B739 wykonał swój pierwszy lot techniczny 3 sierpnia 2000 r., debiutując jako największy wariant 737 Next Generation w tamtym czasie. Program testowy także obejmował współpracę z CFM International, wyłącznym producentem silników CFM56-7. Prototyp odegrał również kluczową rolę w badaniu problemów związanych z wibracjami i zmęczeniem materiału we wlocie pomocniczej jednostki zasilającej (APU) oraz pomógł zidentyfikować źródła nadmiernego hałasu w kabinie pilota, co doprowadziło do modyfikacji, które poprawiły parametry operacyjne samolotu.
Podanie adresu e-mail oraz wciśnięcie ‘OK’ jest równoznaczne z wyrażeniem
zgody na:
przesyłanie przez Zespół Doradców Gospodarczych TOR sp. z o. o. z siedzibą w
Warszawie, adres: Sielecka 35, 00-738 Warszawa na podany adres e-mail newsletterów
zawierających informacje branżowe, marketingowe oraz handlowe.
przesyłanie przez Zespół Doradców Gospodarczych TOR sp. z o. o. z siedzibą w
Warszawie, adres: Sielecka 35, 00-738 Warszawa (dalej: TOR), na podany adres e-mail informacji
handlowych pochodzących od innych niż TOR podmiotów.
Podanie adresu email oraz wyrażenie zgody jest całkowicie dobrowolne. Podającemu przysługuje prawo do wglądu
w swoje dane osobowe przetwarzane przez Zespół Doradców Gospodarczych TOR sp. z o. o. z
siedzibą w Warszawie, adres: Sielecka 35, 00-738 Warszawa oraz ich poprawiania.